Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα νησί άρχισε να φυσάει δυνατός άνεμος. Οι νησιώτες κλείστηκαν στα σπίτια τους και, όταν ξαναβγήκαν, είδαν με έκπληξη τα πάντα σκεπασμένα από σκόνη χρυσού. Η ζωή τους άλλαξε. Άφησαν τις ασχολίες τους και για να ζήσουν άρχισαν να πουλούν το χρυσάφι τους και να το ανταλλάσσουν με τα απαραίτητα. Όμως το χρυσάφι γινόταν κοπριά μόλις έφευγε από το νησί και κάποιο πρωί οι νησιώτες κατάλαβαν ότι ο πλούτος τους ήταν το ίδιο το νησί τους και η δουλειά τους. [απληστία]