Ο Πεσσόα, λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων, θέλοντας να ανταγωνιστεί τα αγγλοσαξονικά μοντέλα των Έντγκαρ Άλλαν Πόε και Σέρλοκ Χολμς, δημιούργησε τον χαρακτήρα ενός "υπερ-συνειδητού" ντετέκτιβ, για τον οποίο κάθε αστυνομική έρευνα είναι, πριν και πάνω από όλα, μια άσκηση λογικής κρίσης. Διαβάζοντας κανείς τις αστυνομικές του περιπέτειες, ακόμη κι αν δεν είναι φανατικός οπαδός τους, δεν έχει παρά να συμφωνήσει απόλυτα με τα λόγια του: "Μια από τις πλέον σπάνιες διασκεδάσεις που απομένει ακόμα σε ό,τι παραμένει πνευματικό στην ανθρωπότητα είναι η ανάγνωση αστυνομικών μυθιστορημάτων... Ένα από αυτά τα βιβλία... ένα τσιγάρο... και ένα φλιτζάνι καφέ..., να σε τι συνοψίζεται για μένα η ευτυχία, να σε τι συνοψίζεται η ευτυχία μου".