Το νέο αυτό βιβλίο που αποτελεί την κωδικοποίηση για την Πτωχευτική Νομοθεσία κινείται σε τέσσερις άξονες: α) στο βασικό κορμό της εθνικής πτώχευσης, τον πτωχευτικό κώδικα (Ν 3588/2007 ΠτΚ) -μαζί με αποσπάσματα αιτιολογικής έκθεσης ανά άρθρο- όπως έχει τροποποιηθεί ήδη τρείς φορές δυνάμει των Ν 4055/2012 και 4072/2012 και ιδίως του Ν 4013/2011, διατάξεις του οποίου αντικατέστησαν την προπτωχευτική διαδικασία της συνδιαλλαγής (παλαιά άρθρα 99 έως και 106 ΠτΚ) με μια εντελώς καινούργια προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης (νέα άρθρα 99 έως και 106ια ΠτΚ όπως ισχύουν), β) στο νομοθετικό πλαίσιο των διασυνοριακών πτωχεύσεων, που εμπλουτίσθηκε ύστερα από τη μεταγραφή σε εσωτερικό δίκαιο του πρότυπου νόμου του έτους 1997 της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο (Uncitral). Ως εκ τούτου η διασυνοριακή πτώχευση, εκτός από την ρύθμιση των ενδοκοινοτικώς διασυνοριακών διαδικασιών αφερεγγυότητας (του Κανονισμού 1346/2000), συμπληρώνεται πλέον με τη ρύθμιση των διεθνώς διασυνοριακών πτωχεύσεων (Ν 3858/2010), γ) στην αντιμετώπιση της αστικής αφερεγγυότητας με τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων που, για πρώτη φορά στο ελληνικό δίκαιο, περιέχεται στον Ν 3869/2010, όπως ισχύει (μετά τους Ν 3996 και 4019/2011) και τέλος δ) στην προϊσχύσασα πτωχευτική νομοθεσία που διατηρεί τη νομική της αξία της (άρθρο 182 παρ. 2 ΠτΚ) και, συνεπώς, η αναφορά στις προϊσχύσασες ρυθμίσεις συνεχίζει να διατηρεί τη χρησιμότητά της σε παλαιές υποθέσεις πτωχεύσεων.