Πρωτότυπα έγγραφα που έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα και μια ψύχραιμη αποτίμησή τους από έναν συγγραφέα που έχει συστηματικά ασχοληθεί για δεκαετίες με τα θέματα του εμφυλίου. Ο ρόλος των σοσιαλιστικών κρατών καταγράφεται και αξιολογείται με νηφαλιότητα. Όπως αναφέρει ο Β. Κόντης στην εισαγωγή του βιβλίου: "Το ΚΚΕ δεν είχε δυνατότητα να επιβάλει κάποιο συμβιβασμό το 1946 και γι’ αυτό έπρεπε σταδιακά να περάσει στον ένοπλο αγώνα. Από την αρχή ο εμφύλιος είχε περισσότερο ένα διεθνή χαρακτήρα παρά εσωτερικό. Βασίστηκε κατεξοχήν στην εξωτερική βοήθεια, πρώτα από τη Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία και λιγότερο από τη Βουλγαρία και, μετά την 3η Ολομέλεια, από τη Σοβιετική Ένωση και τις υπόλοιπες Λαϊκές Δημοκρατίες. Είναι βέβαιο ότι χωρίς τη συναίνεση του Στάλιν η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θα άρχιζε τον ένοπλο αγώνα, αφού δεν ήθελε να επαναληφθούν τα λάθη που έγιναν στα Δεκεμβριανά". Η πολιτική και οικονομική κατάσταση της εποχής, το Μακεδονικό ζήτημα, οι εθνικές διεκδικήσεις και οι διεθνείς συγκυρίες, συνθέτουν την πολυπρισματική ανάλυση των γεγονότων εκείνων που ακόμα και σήμερα αποτελούν πηγή αντιπαράθεσης ως προς την ανάλυση και ερμηνεία τους.