... Τώρα πια δε σου τηλεφωνώ. Όπως κι εσύ άλλωστε. Με τη διαφορά ότι εσύ ξέρεις πως το ψάρι είναι πιασμένο καλά στ' αγκίστρι και δεν μπορεί πια να ξεφύγει. Ξέρω πως θα περάσει ο καιρός και θα μαλακώσει μαζί του κι ο πόνος. Ίσως και να σβήσει τελείως. Ξέρω πως θα βρω και πάλι τα παλιά μου ενδιαφέροντα, ίσως και νέα, θα ερωτευθώ ξανά, θα πονέσω, και πάλι από την αρχή...