Το Σύγχρονο Γυναικείο Θέατρο φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του ’60 και το συναφές γυναικείο κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέτη συγκρίνει τη στερεή εικόνα της γυναικείας θεατρικής γραφής και παραστασιολογίας στις ΗΠΑ και τη Βρετανία με την αρκετά πιο ρευστή και θολή κατάσταση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες -Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ελλάδα-, θέτοντας έναν κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό μέσα από διάφορες παραμέτρους διαφορετικότητας -φυλή, τάξη, φύλο. Από αισθητική άποψη, η μπρεχτική μέθοδος αποτελεί μόνιμο σημείο αναφοράς για την εξελικτική πορεία του γυναικείου θεάτρου. Η μελέτη έχει στόχο αφενός να μυήσει το ευρύ αναγνωστικό και θεατρικό κοινό σε μια ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα πτυχή του σύγχρονου θεάτρου, και αφετέρου να εισαγάγει στον ελληνικό επιστημονικό χώρο και να υποβάλει σε συστηματική θεωρητική και κριτική σκέψη ένα γνωστικό αντικείμενο που στο εξωτερικό ανθεί σε επίπεδο σπουδών αλλά και καλλιτεχνικής δράσης.