Το εγχείρημα της ανασύστασης της "βιβλιοθήκης" του Πλάτωνα, με βάση τις ελάχιστες μαρτυρίες που διαθέτουμε, μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, με ταξίδι χωρίς τέλος. Ο Πλάτων δεν παραθέτει, κατά κανόνα, στους "Διαλόγους" του εκτεταμένα χωρία άλλων διανοουμένων, έτσι ώστε να διαγνώσουμε ακριβώς σε ποια συγκεκριμένα συγγράμματα παραπέμπει. Κάθε άλλο μάλιστα, οι πρωταγωνιστές των "Διαλόγων" ανοίγουν σχεδόν πάντα τη συζήτηση για καίρια φιλοσοφικά ζητήματα με απλές λέξεις και φράσεις: αφετηρία για την αποτίμηση ιδεών και ολόκληρων θεωριών κοσμολογικού περιεχομένου των φυσικών φιλοσόφων. [...]