Στην όγδοη ποιητική συλλογή του Λεωνίδα Γαλάζη που τιτλοφορείται "Δοκιμές συγκολλήσεως" δεσπόζει η μορφή του πατέρα. Στα ποιήματα της συλλογής, που μπορούν να αναγνωστούν και ως ένα ποίημα εν προόδω, ο ποιητής δεν περιορίζεται αποκλειστικά στη βιωματική αφορμή τους (την κοίμηση του πατέρα του), αλλά επιδιώκει επίμονα και βασανιστικά να μορφοποιήσει τα θραύσματα της μνήμης, ενάντια στον φθοροποιό χρόνο και στη λήθη. Είναι έκδηλο ότι στη συλλογή "Δοκιμές συγκολλήσεως" συνυφαίνονται η υπαρξιακή αγωνία και η κριτική ματιά απέναντι στις όποιες "βεβαιότητες" γύρω από τα άλυτα ερωτήματα που αφορούν τη ζωή και τον θάνατο. Ωστόσο, παρά την αίσθηση της ματαιότητας και του κενού, τα ποιήματα δεν αποπνέουν μια πεσιμιστική θεώρηση των ανθρωπίνων πραγμάτων, καθότι η μορφή του πατέρα παραπέμπει σε θετικές αξίες, όπως είναι η εντιμότητα, η λιτότητα, η βιοπάλη και η αποστροφή απέναντι σε οτιδήποτε κίβδηλο, φτιασιδωμένο και ψευδές. Όπως και στην προηγούμενη βραβευμένη ποιητική συλλογή του Λ. Γαλάζη, Λοκριγκάνα (2010), και στις Δοκιμές συγκολλήσεως είναι ευδιάκριτος ο διακειμενικός διάλογος του ποιητή (π.χ. Ηράκλειτος, Πλάτωνας, Δάντης, Μίλτων, Λεόντιος Μαχαιράς, Κ. Παλαμάς, Κ. Π. Καβάφης, Ν. Εγγονόπουλος, Αργ. Χιόνης)..