O τόμος αυτός είναι ο έβδομος της εννεάτομης σειράς "The Cambridge History of Literary Criticism", η οποία αποτελεί μια συνολική ιστορική επισκόπηση της κριτικής της λογοτεχνίας του δυτικού κόσμου, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και έχει ως αντικείμενό της τόσο τη θεωρία της λογοτεχνίας όσο και την κριτική της πράξη. Αναλαμβάνοντας να εξιστορήσει τις θεωρητικές και μεθοδολογικές διαδρομές των γραμματολογικών σπουδών από την κλασική αρχαιότητα έως την αυγή του 21ου αιώνα, η εννεάτομη σειρά "Cambridge History of Literary Criticism" συνιστά ένα εντυπωσιακό κριτικό εγχείρημα ως προς την ακαδημαϊκή ευρυμάθεια και ερευνητική τεκμηρίωσή του και έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό βιβλιογραφικό κενό, ένα συλλογικό έργο αναφοράς που συνοψίζει κατά εποπτικό και λεπτομερή τρόπο θέσεις και αντιπαραθέσεις, με τόνο συχνά κριτικό και ελεγκτικό. Ο έβδομος τόμος της σειράς "Ιστορία της θεωρίας της λογοτεχνίας" εξετάζει την κριτική παράδοση που θεμελίωσαν οι συγγραφείς του μοντερνισμού και της πρωτοπορίας (Eliot, Pound, Stein, Woolf, Yeats), συνέχισαν οι Νέοι Κριτικοί (Richards, Empson, Burke και Winters) και ανανέωσαν σημαντικοί κριτικοί όπως ο Leavis, ο Trilling και άλλοι. Ο τόμος προσφέρει μια συστηματική επισκόπηση της ανάπτυξης αυτών των λογοτεχνικών-κριτικών κινημάτων του 20ού αιώνα και της καίριας συμβολής τους στην ανάδειξη της κριτικής της λογοτεχνίας σε θεσμό του πολιτισμού.