Η "αχίλλειος πτέρνα" του κοινωνικού μετασχηματισμού στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης υπήρξε το κράτος και η δημόσια διοίκηση, που συνήθως χαρακτηρίζεται ως ο "μεγάλος ασθενής". Διαμορφώθηκε, μάλιστα, κατ' αυτή την περίοδο μια 'παράδοξη' ή αντιστρόφως ανάλογη σχέση ανάμεσα στον εκδημοκρατισμό του κράτους και της κοινωνίας, αφενός, και τον εκσυγχρονισμό και την ποιότητα της διοίκησης, αφετέρου. Στο πλαίσιο αυτό διάφορες απόπειρες και εγχειρήματα για την αλλαγή, τον εκσυγχρονισμό και την 'επανίδρυση' του κράτους έμοιαζε να πέφτουν στο κενό ή μάλλον να ξηλώνονται στην πράξη εκείνα που σχεδιάζονταν και προτείνονταν στη θεωρία, τη νομοθεσία και τις προθέσεις. Το βιβλίο αυτό του καθηγητή της Διοικητικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Μακρυδημήτρη εκθέτει και ανατέμνει με σαφήνεια και ευθύτητα ορισμένες από τις πιο κρίσιμες αιτίες της ύφανσης και από-ύφανσης του ιστού της διοίκησης και της δημοκρατίας στη χώρα μας την περίοδο της μεταπολίτευσης. Στα ένδεκα κεφάλαια του βιβλίου προσφέρονται στοιχεία και εκτιμήσεις στον ειδικό, αλλά και τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη για το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης, το οποίο ίσως είναι ένα από τα δυσχερέστερα που αντιμετωπίζει ο τόπος σήμερα.