"Ο υπέροχος Γκάτσμπυ" (1925) περιγράφει με τρόπο δεξιοτεχνικό το κλίμα του Μεσοπολέμου στην Αμερική, την πλασματική ευμάρεια πριν από το Μεγάλο Κραχ, τη λαμπερή εποχή της ποτοαπαγόρευσης, της τζαζ και της διαφθοράς. Ο γοητευτικός κεντρικός ήρωας, φτωχό αγροτόπαιδο και πρώην ανθυπολοχαγός του αμερικανικού στρατού, εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες της εποχής για να πλουτίσει και έτσι να ξανακερδίσει το εμμονικό και ανεκπλήρωτο πάθος της ζωής του, την παντρεμένη πια Νταίζη. Το μυθιστόρημα -έργο αφηγηματικής μαστοριάς, για έναν μεγάλο, ρομαντικό και άδοξο έρωτα, σε καιρούς χλιδής, καταναλωτικού παροξυσμού και απερίσκεπτης ανεμελιάς- λατρεύτηκε από αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, ενώ η ακτινοβολία του ενισχύθηκε από τις κινηματογραφικές του μεταφορές.