Η διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων είναι αυτή που ο δικαστής θα κληθεί να εφαρμόσει, τις περισσότερες συγκριτικά φορές, αφού τα ασφαλιστικά μέτρα καλύπτουν το έλλειμμα στη γρήγορη και αποτελεσματική παροχή οριστικής δικαστικής προστασίας. Ενδέχεται η απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων να είναι ξεπερασμένη από τα πράγματα, αν καθυστερήσει η έκδοσή της ή το συνηθέστερο αν οι συνθήκες δεν επιτρέψουν να οριστεί σύντομη δικάσιμος για την εκδίκαση της σχετικής αίτησης. Ανακύπτει έτσι ανάγκη για παροχή έννομης προστασίας και πριν από την έκδοση της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων που καλύπτεται με το θεσμό της προσωρινής διαταγής. Τα σχετικά με την προσωρινή διαταγή ζητήματα και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τη διαδικασία, τη φύση και τις συνέπειες από την παράβασή της αποτελούν την πρώτη από τις ενότητες που συνθέτουν τον παρόντα τόμο. Η δεύτερη ενότητα του τόμου έχει αντικείμενο την ανάκληση των αποφάσεων των ασφαλιστικών μέτρων, που συνιστά την κύρια μορφή κατάλυσής τους, ενώ στην τρίτη ενότητα του τόμου παρουσιάζονται μελέτες που αφορούν στη μετενέργεια γενικά των ασφαλιστικών μέτρων και στην κατ' άρθρ. 703 του ΚΠολΔ αποζημίωση, ως ειδικότερη εκδήλωση της μετενέργειάς τους. Σχηματικά η προσωρινή διαταγή συνιστά προεισαγωγή στην προσωρινή δικαστική προστασία, η ανάκληση των ασφαλιστικών μέτρων απεμπλοκή απ' αυτή και η μετενέργεια των ασφαλιστικών μέτρων τη διαχρονική προέκταση της ισχύος τους μετά την άρση των μέτρων που διατάχθηκαν ή την ακύρωση της εκτέλεσής τους, οπότε η μετενέργεια ενδέχεται να εκδηλωθεί και ως σχέση εκκαθάρισης της κατάστασης που διαμόρφωσαν τα ασφαλιστικά μέτρα.