"Υπάρχει γνώση μέσα στο πραγματικό. Μολονότι δεν είναι ο αναλυτής, αλλά ο επιστήμονας που, τούτης της γνώσης, οφείλει να της παράσχει στέγη. Ο αναλυτής παρέχει στέγη σε μια άλλη γνώση, μιας άλλης θέσης, γνώση που όμως οφείλει να λάβει υπόψη της τη γνώση μέσα στο πραγματικό. Ο επιστήμονας παράγει τη γνώση προσποιούμενος ότι είναι το υποκείμενό της. Συνθήκη αναγκαία αλλά όχι ικανή. Αν δεν σαγηνεύσει τον κύριο αποκρύβοντάς του ότι εκεί έγκειται ο αφανισμός του, αυτή η γνώση θα παραμείνει θαμμένη όπως έμεινε επί είκοσι αιώνες όπου ο επιστήμονας θεωρούσε εαυτόν υποκείμενο αλλά μόνο μιας λίγο έως πολύ εύγλωττης πραγματείας". Ζακ Λακάν, Σημείωμα προς τους Ιταλούς "Η ιδέα ότι η ψυχανάλυση παίζει το παιχνίδι της με παρτενέρ την επιστήμη δεν βασίζεται απλώς σε ένα επιστημολογικό πάθος του Λακάν αλλά βασίζεται στο γεγονός ότι σήμερα η θέση της επιστήμης είναι καθοριστική μέσα στον πολιτισμό. Οι κύριοι που παρουσιάζονται είναι κίβδηλοι, δεν ρυθμίζουν πλέον τίποτε απολύτως, αφού η τάξη είναι η επιστημονική τάξη. Οι κύριοι έχουν μόνο την τάση να καμώνονται ότι είναι οι οργανωτές της τάξης. [...] Η επιστήμη για τον Λακάν συναρτάται με ένα θετικό αξίωμα: "υπάρχει γνώση μέσα στο πραγματικό". Αυτό το αξίωμα αντιτίθεται στο αρνητικό αξίωμα "δεν υπάρχει σεξουαλική σχέση μεταξύ των φύλων" που ο Λακάν παρουσιάζει εν προκειμένω σαν θεώρημα που αποδείχτηκε από την ψυχανάλυση. Σε αυτό το παιχνίδι της ψυχανάλυσης και της επιστήμης τα δύο εν λόγω αξιώματα προσδιορίζουν τα πλεονεκτήματα της καθεμιάς". Ζακ-Αλέν Μιλέρ, Το πέρασμα της ψυχανάλυσης προς την επιστήμη