Σπαλατίνος. Σα μια πελώρια χύτρα η Ευρώπη βράζει να χωνεύουνε μέσα της τα συχωροχάρτια του Τέτσελ, οι όροι του Λούθηρου, οι αφορισμοί του Πάπα, του Αυτοκράτορα... μας κρύβουν το βράσιμο. Τι θα βγει από το βράσιμο; Μελάχθων. Μια καινούργια Ευρώπη, Σπαλατίνο!... Τι θα βγει από το βράσιμο; Μια άλλη Ευρώπη, Σπαλατίνο! "Μαρτίνος Λούθηρος", σελ. 94-95 ....................................................... - Και η Νίνα, τι απέγινε η Νίνα; - Η Νίνα... εμάζεψε υγρό στον πνευμονοθώρακα και μέσα στο χειμώνα πέθανε. Την ημέρα πού την εκηδέψανε ένας δαιμονισμένος ανεμοσίφουνας στροβίλιζε το χιόνι και το χτυπούσε στη γη στουπωμένο σα χαλάζι.... ακουλούθαγε παρά ο Γκανάς μονάχος. Έκαμε κουράγιο και ανέβηκε τον ανήφορο ως την Αγία Ζώνη που αποκάτω στη μεγάλη καρυδιά λυώνει ακόμα το άτυχο κορίτσι. Από τότε, μόλις πιάσει ή άνοιξη και φουντώσει ή καρυδιά, βγαίνει κάποιο απομεσήμερο από το σανατόριο ο Γκανάς ολομόναχος και σέρνει τα πόδια του ως την εκκλησία. Πηγαίνοντας σκύφτει στο δρόμο και μαζέβει μια χούφτα μενεξέδες, ή μικροσκοπικά μη μελησμένει και τα σκορπίζει στο χώμα που σκεπάζει την αγαπημένη του... Τον ίδιο περίπατο ξανακάνει... το φθινόπωρο... Ο τάφος όμως τής Νίνας είναι σκεπασμένος από τα πεσμένα κίτρινα φύλλα της μεγάλης καρυδιάς. "Ο τροφοδότης", σελ 86 .......................................................... ... Ο Δαντών; Ο Δαντών ελαφρόμυαλοι νέοι του αιώνος εκατάπιε όλα τα ασημένια σερβίτσια της κυνηγημένης αριστοκρατίας. Ο Ζορές εταξίδευε με βαγόνι πολυτελείας, μαζί με τούς εμπόρους σκλάβων και σεις, ξιπασμένοι νέοι του αιώνος, τον μοιρολογάτε στρωμένοι μαζί με τα με τα κατσίκια στους σκυλοπνίχτες της ακτοπλοΐας... Αυτός ο εβραίος της Βιέννης πού γδύνει όποιον παράλυτο τής αμερικανικής πλουτοκρατίας πέσει στο χέρι του, ο περίφημος Φρόυντ... να σπάσουνε τις μοχθηρές μύτες στις αντιδραστικές κουκουβάγιες που βολευτήκανε σε πολυκατοικίες... "Τα παιδιά του αιώνα", σελ. 110