Τριάντα χρόνια κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού οδήγησαν στον προσδιορισμό της έννοιας της αξίας επί τη βάσει των κριτηρίων και των αρχών της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που σφράγισαν τη σύγχρονη οικονομική επιστήμη. Η πραγματική ζωή απέδειξε την αποτυχία αυτού του μοντέλου οικονομικής σκέψης, το οποίο, παρά ταύτα, εξακολουθεί να επικρατεί. Το γεγονός δεν εκπλήσσει τον Αντρέ Ορλεάν. Όπως και στην κοπερνίκεια επανάσταση, η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου προϋποθέτει την ύπαρξη ενός καινούργιου παραδείγματος που θα πάρει τη σκυτάλη. Και εδώ βρίσκεται η φιλοδοξία του συγγραφέα: να επινοήσει μια νέα γενική θεωρία της αξίας. Για να ορίσει την έννοια της αξίας, η νεοκλασική οικονομία περιορίζεται στο πλαίσιο της εμπορευματικής λογικής. Ο Ορλεάν αποδεικνύει ότι, στην πραγματικότητα, η αξία προκύπτει από τις αλληλεπιδράσεις των κοινωνικών δυνάμεων. Οι τιμές των χρηματοοικονομικών προϊόντων, η χρηματιστηριακή τους αξία, όπως προκύπτει από τις διακυμάνσεις τους, δεν αποτελούν συνέπεια μιας αντικειμενικής πραγματικότητας, αλλά αποτέλεσμα μιας υποκειμενικότητας. Μέσω αυτών των τιμών, η ιδεολογία, οι πεποιθήσεις και τα συμφέροντα των κατόχων του κεφαλαίου διαχέονται σε όλη την κοινωνία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την εμπορευματική λογική, η Ελλάδα πτώχευσε, και η αξία της περιορίζεται πλέον στη δυνατότητά της να ιδιωτικοποιήσει τους αυτοκινητόδρομους και τα λιμάνια. Ο ελληνικός λαός, όμως, δεν πρόκειται ποτέ να υιοθετήσει αυτό το όραμα. Marianne