Οι "Ιστορίες του Καντέρμπερυ" του Τζέφρυ Τσώσερ (1340-1400) συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 100 σημαντικότερα βιβλία όλων των εποχών, κι όμως δεν είχε μεταφραστεί ολόκληρο ως τώρα στα ελληνικά.. Θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος της αγγλικής λογοτεχνίας, ένα από τα έργα που επηρέασαν όσο κανένα τους μετέπειτα συγγραφείς. Το πρώτο μεγάλο λογοτεχνικό έργο που γράφτηκε στα κοινά αγγλικά και όχι στα λατινικά ή στα γαλλικά που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή ως γλώσσα της λογοτεχνίας και της διανόησης, και κατάφερε να επιδείξει τις δυνατότητες της αγγλικής γλώσσας. Ο Τσώσερ όμως αναδεικνύεται σ' έναν από τους πιο μεγάλους ποιητές της Ευρώπης επειδή το έργο του χαρακτηρίζεται από σπάνιο εύρος και ποικιλία και καταδύεται τόσο βαθιά στην ανθρώπινη φύση, που η παγκοσμιότητά του μπορεί να συγκριθεί μόνο με το έργο του Σαίξπηρ. Η ιδέα του προσκυνήματος στο Καντέρμπερυ, όπου μια ομάδα από τριάντα περίπου άντρες και γυναίκες, για να απαλύνουν τη μονοτονία και την πλήξη της οδοιπορίας τους, λένε ιστορίες μεταξύ τους, είναι κάτι περισσότερο από μια πρόφαση για να τυλιχθεί γύρω της μια ποικιλία διηγήσεων: γιατί, στο σύνολό τους, οι ιστορίες αυτές συγκροτούν ένα πανόραμα των συνθηκών της ζωής κατά τον 14ο αιώνα στην Αγγλία, και του χαρακτήρα, της νοοτροπίας και των ηθών της κοινωνίας της εποχής αυτής. Ο Δημοσθένης Κορδοπάτης έφερε σε πέρας το δύσκολο έργο της μετάφρασης των "Ιστοριών του Καντέρμπερυ" του Τζέφρυ Τσώσερ απευθείας από τα μεσαιωνικά αγγλικά.