Κάθε αέρας είναι καμωμένος για να φυσά στον τόπο του. Μπορεί ένας ντροπαλός, βουνίσιος αέρας να σεργιανίσει φυσώντας σ'ένα κερκυραϊκό πασχαλιάτικο καντούνι, την ώρα που χτυπούν στις εκκλησιές οι καμπάνες, που παίζουνε οι μπάντες, που πέφτουνε βροχή απ'τα μπαλκόνια και σπάζουνε οι στάμνες, που εύχονται οι Κερκυραίοι τραγουδιστά σαν τις καρδερίνες... Καλή Λαμπριά σε όλους σας