Ένα βαθειά αντιπολεμικό έργο... Ένας ύμνος στην αγάπη... Η τραγωδία πέντε γυναικών. Εκάβη, Ανδρομάχη, Κασσάνδρα, Βρισηίδα και μια απλή Τρωαδίτισσα. Μνήμη που γίνεται ξανά πράξη. Τα πάντα επαναλαμβάνονται, Ζωή και θάνατος, γεμάτος εγκλωβισμένες γυναίκες. Χωρίς ανδρική παρουσία. Πέντε τραγικές φιγούρες γυναικών με το ίδιο πεπρωμένο αφηγούνται την τραγωδία του πολέμου, τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του, για τους υπερασπιστές του δικαίου. Μιλούν μέσα από την ψυχή τους, για τα δεινά τους και τις σύμφορες τους, για τα δικά τους παθήματα και προσωπικά πάθη.