"Οι Γύπες είναι κατασχέτες. Σε αντίθεση, όμως, με τα βρομερά ανθρωπάκια που αρπάζουν το αυτοκίνητό σας για λογαριασμό της τράπεζας όταν δεν πληρώνετε έγκαιρα τη δόση, αυτοί είναι πολύ μεγάλοι λεχρίτες, που αρπάζουν ολόκληρες χώρες όταν δεν αποπληρώνουν έγκαιρα το δημόσιο χρέος τους. Δεν έδωσα εγώ στους Γύπες το όνομά τους. Οι ίδιες οι τράπεζές τους τους αποκαλούν έτσι, οι τράπεζες τις οποίες αυτοί κάνουν πλούσιες με κάθε θύμα που πέφτει στα νύχια τους. Για τους Γύπες οι εμφύλιοι πόλεμοι, οι γενοκτονίες, οι επιδημίες, η ξηρασία, καθώς και οι κλεπτοκράτες πρόεδροι που λυμαίνονται την Αφρική είναι πηγές κέρδους, ευκαιρίες που πρέπει να αρπάξεις από ένα οικονομικό πτώμα, από το οποίο άλλοι θα απομακρύνονταν με φρίκη". Μολονότι διαβάζεται σαν συναρπαστικό θρίλερ, το "Πικνίκ για γύπες" αποτελεί ένα αποκαλυπτικό δείγμα μη μυθοπλασίας, στο οποίο ο Πάλαστ, με ύφος ντετέκτιβ, μας δίνει... κομμάτια από ένα κρυφό παζλ, ξεσκεπάζοντας μια για πάντα τους εταιρικούς γύπες και τον κόσμο τους και φανερώνοντας πώς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και οι Κεντρικές Τράπεζες λειτουργούν ως μαριονέτες των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών.