Το θεματικό πεδίο της Ηθικής των Επιχειρήσεων, διεθνώς γνωστό ως Business Ethics, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα της παγκοσμιοποίησης και του σκληρού ανταγωνισμού, ενδεχομένως ηχεί ως παράδοξο ή ακόμη και ως μη ρεαλιστικό, λόγω και της υφιστάμενης τάσης για άρνηση κάθε συσχέτισης μεταξύ της ηθικής και των επιχειρήσεων. Συχνά, η υιοθέτηση μακιαβελικών πρακτικών από την πλευρά των σύγχρονων οργανισμών, η οποία αποσκοπεί στην επίτευξη του μέγιστου κέρδους με το ελάχιστο δυνατό κόστος, σηματοδοτεί μια τρέχουσα αντίληψη επί τη βάσει του ότι κάθε επιχείρηση μπορεί να υπηρετεί τους στόχους που έχει θέσει χωρίς απαραιτήτως να αξιολογεί τις πράξεις ή παραλείψεις της υπό το πρίσμα της ηθικής. Αυτή η αντίληψη διαμορφώνει και το επιχείρημα ότι ηθική και επιχειρήσεις συνιστούν έννοιες ασύμπτωτες και ότι η όποια σύνδεσή τους στη θεματική της ηθικής των επιχειρήσεων συνιστά απλώς μια αντίφαση, δεδομένου μάλιστα ότι -όπως υποστηρίζεται- η ηθική στάση αναφέρεται σε αμιγώς προσωπική επιλογή. Στην ανωτέρω ευρύτερη προβληματική επικεντρώνεται το ανά χείρας πόνημα, καθώς και στη συζήτηση σχετικά με τους υφιστάμενους μύθους ως προς την ηθική των επιχειρήσεων.