Ο θεματικός άξονας που διέπει από την αρχή ως το τέλος τις ιστορικές αυτές προσεγγίσεις είναι η αγωνιώδης αλλά και αξιοθαύμαστη προσπάθεια του Ελληνισμού, αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821, - να συγκροτήσει εκ του μηδενός τους θεσμούς του νεοσύστατου κράτους, - να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό τις τουρκοκρατούμενες ακόμη περιοχές με τους αλύτρωτους Έλληνες, - να εκσυγχρονίσει τον καταστατικό χάρτη λειτουργίας και τους διοικητικούς μηχανισμούς του κράτους, - να αξιοποιήσει την εξαιρετική προσφορά κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως ο Ι. Καποδίστριας, ο Χ. Τρικούπης, ο ΄Ι. Δραγούμης και ο Ελ. Βενιζέλος, - να αφομοιώσει τις εθνικές ήττες του και τις κακόβουλες επιθέσεις των εχθρών του, - να αξιοποιήσει, τέλος, μείζονα πολιτισμικά δρώμενα, όπως ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896, προς όφελος της συλλογικής κοινωνικότητας και της πολιτικής του εξωστρέφειας.