Πώς από το γλωσσικό φτάσαμε στη σημερινή αγλωσσία; Γιατί οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του κέντρου της Αθήνας; Μια πρωτεύουσα χωρίς κέντρο είναι μια περίπου πόλη. Γιατί μέσα σε 200 χρόνια η εκπαίδευση δεν κατάφερε να επεξεργαστεί δημιουργικά το συστατικό ιδεολόγημα της σύγχρονης Ελλάδας: τη σχέση μας με την κλασική αρχαιότητα; Πώς όλα αυτά τα περίπου μας οδηγούν στις περίπου ταυτότητες που αποδίδουμε στον εαυτό μας; Περίπου Έλληνες, περίπου Ευρωπαίοι, περίπου Ανατολίτες, περίπου Βαλκάνιοι, περίπου Μεσογειακοί. Μια περιήγηση στην ενδοχώρα της ελληνικής κοινωνίας και στα μεγάλα κεφάλαια του συλλογικού μας ασυνείδητου. Μια προσπάθεια να ξεφύγουμε από τις δουλείες της οικονομικής ανάλυσης και τα πολιτικά στερεότυπα που καθοδηγούν τη σκέψη μας.