Ζεφ: Αφού δεν ανοίγουν τα παράθυρα και οι πόρτες, μπορούμε να τα σπάσουμε, αντί να περιμένουμε άπραγοι. Μο: Να σπάσουμε τα παράθυρα και τις πόρτες; Και στη συνέχεια; Ζεφ: Κάποιος θα μας δει... Τόσο κόσμο έχει στην παραλία... Μο: Ναι, πράγματι... Είχε πολύ κόσμο στην παραλία... Ζεφ: Αποκλείεται λοιπόν να μας δει κάποιος; Μο:Έλα πάλι στο παράθυρο, Ζεφ. Βλέπεις κάτω; Ζεφ: Δεν... Μο: Βλέπεις; Τι βλέπεις; Τον κόσμο; Τη θάλασσα; Τι βλέπεις, Ζεφ; Πες μου τι βλέπεις... Ζεφ: Δεν... Τίποτα... Δεν βλέπω τίποτα... Μο: Δεν υπάρχει παραλία, δεν υπάρχει κόσμος. Δεν υπάρχει τίποτα.