Αν η παιδική ηλικία είναι η εμπειρία του απόλυτου, η εφηβεία είναι η πρώτη προσπάθεια να το μοιραστούμε με τον άλλο, μέσω της σεξουαλικότητας. Όταν το μοίρασμα πετύχει, τότε η παιδικότητα παίρνει ευδαίμονα, μα βραχύβια αναστολή ως έρωτας, προτού η τσουλήθρα του χρόνου την αδειάσει στο ρεαλιστικό και αναπόφευκτο. Το "Ρέκβιεμ" αναπολεί τους ήρωες μιας τέτοιας, ευλογημένης εφηβείας και παρακολουθεί τραγουδιστά και χορευτικά την κάθοδο του ενός και την άνοδο της άλλης σε ένα και το αυτό τερέν που καλείται: πραγματικότητα.