Η πρώτη πράξη δυναμικής αντίστασης εναντίον του κατακτητή συμπυκνώνεται στην απομάκρυνση της μισητής σβάστικας από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης το βράδυ της 30ής ξημερώνοντας 31 Μαΐου 1941 από δύο ψυχωμένους νεαρούς, τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα, οι οποίοι αψηφώντας τους θανάσιμους κινδύνους επιτέλεσαν το ακατόρθωτο. Από το χρονικό αυτό όριο και στο εξής οι σκλαβωμένοι νικητές του αλβανικού έπους και ιδιαίτερα σύμπασα η εργαζόμενη και φοιτητιώσα νεολαία οργάνωσαν με ευρηματικότητα δίκτυα κατασκοπείας σε συνεργασία με τις συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες, προκάλεσαν εκτεταμένες δολιοφθορές στον εχθρό ιδίως στο πλαίσιο του συμμαχικού σχεδίου Animals, διένειμαν παράνομα έντυπα, έγραψαν στους δημόσιους χώρους ανατρεπτικά συνθήματα, δρομολόγησαν μαζικές κινητοποιήσεις και λαϊκές απεργίες ειδικότερα στην περιοχή της πρωτεύουσας και των μεγάλων αστικών κέντρων, οργάνωσαν δίκτυα διαφυγής πατριωτών τόσο προς τη Μέση Ανατολή όσο και προς το βουνό, προς την Ελεύθερη Ελλάδα, διαμορφώνοντας έτσι την πολυσχιδή αντίσταση του αδούλωτου ελληνικού λαού εναντίον των δυνάμεων του φασισμού.