- Καλώς άνθρωπος, τη είπον, αυτός ο Πατριάρχης. Ορίστε; Τώρα πια πιστεύω, ότι ήλθεν η καρδιά σου στον τόπο της. Η μήτηρ μου δεν απεκρίθη. - Δεν λέγειες τίποτε, μητέρα; την ηρώτησα μετά τινος δισταγμού. - Τι να σε πω, παιδί μου! Απήντησε τότε σύννους καθώς ήτον · ο Πατριάρχης είναι σοφός και άγιος άνθρωπος. Γνωρίζει όλες τες βουλές και τα θελήματα του Θεού, και συγχωρνά τές αμαρτίες όλου του κόσμου. Μα, τι να σε πω! Είναι καλόγερος. Δεν εκάμε παιδιά, για να μπορή να γνωρίση τι πράγμα είναι το να σκοτώση κανείς το ίδιο το παιδί του ! Οι οφθαλμοί της εκπληρώθησαν δακρύων και εγώ εσιώπησα.