Η ιστορική αμάθεια, η ιστορική λογιστική και η προκρούστεια λογική, προβάλουν με χαρακτηριστικό κυνισμό: Δώστε ένα όνομα. Αγνοούν όμως ότι η ιστορία δεν ανέχεται λογιστές, προκρούστες και αδαείς. Έρχεται η στιγμή που τους τιμωρεί. Το κακό είναι ότι αυτές οι ελειμματικές προσεγγίσεις κατοικούν σήμερα στους διεθνείς αλλά και τους εθνικούς θεσμούς. Στο πρόβλημα των Σκοπίων δεν κρίνεται μόνο μια τοπική υπόθεση, μια τοπική διάσταση αλλά μια οικουμενική, παγκόσμια και περιφερειακή. Αυτός είναι ο λόγος που στα δύο κείμενα του βιβλίου η οικουμενικότητα και η περιφεριακότητα προηγούνται του τοπικού. Το τοπικό, το όνομα οφείλει να επαναφέρει, να νοηματοδοτεί, να προεκτείνει και τροφοδοτεί την περιφερειακότητα, τις νέες, τις μελλοντικές συναντήσεις, συμβιώσεις και οσμώσεις των λαών της χερσονήσου του Αίμου. Το ειρηνικό μέλλον και την διαρκή σταθερότητα και ευμερία της. Τα κείμενα του βιβλίου αναδεικνύουν και απαντούν σε πολύ περισσότερο επικαιροποιημένα σήμερα, λόγω της πολυκεντρικής μετάβασης του κόσμου μετά τις γεωπολιτικές ανατροπές του 1989-90, ζητήματα. [...]