Η ελληνική βιβλιογραφία για τον Ζαχάρωφ είναι εξωφρενικά ανύπαρκτη, όπως τέτοια είναι και η αξιοπιστία του καθεστωτικού αφηγήματος για την καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Υποτίθεται ότι ο Μπάζιλ ήταν ένας Έλληνας πατριώτης, που "πέταξε" τα λεφτά του για να χρηματοδοτήσει τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Ε, και μόνον γι' αυτό δεν άξιζε ένα μνημόσυνο; Ο Γκενόν τοποθετεί τον Μπάζιλ Ζαχάρωφ σε ηγετική θέση στον χώρο της "αντιμύησης", δίπλα σε τύπους όπως ο κόμης του Σαιν Ζερμαίν ή ο Ροδόσταυρος σερ Φράνσις Μπέικον. Η δράση του Μπάζιλ ως εμπόρου όπλων, τραπεζίτη, και ως υπερκατασκόπου στη μυστικιστική και αποκρυφιστική Ιντέλλιτζενς Σέρβις, δένει θαυμάσια με τον ρόλο του δαιμονίου στον Αρμαγεδώνα του Ά Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Μπάζιλ τροφοδότησε τον Μολώχ, τον σπουδαιότερο πολεμιστή των έκπτωτων αγγέλων, με εκατομμύρια ανθρώπινες σάρκες.