Το "χωροχώρι". Αυτό το χωριό µε το ιδιαίτερο όνοµα έρχεται στην αρχή να µας δείξει έναν τρόπο που µπορούµε να συνυπάρχουµε, οριοθετώντας µε ακρίβεια το χώρο µας και ζώντας ανεξάρτητα και ανεµπόδιστα απο την παρουσία των "άλλων". Σεβόµενοι απλώς τα όρια του δικού τους προσωπικού χώρου. Μας δείχνει την ποικιλλία και τον "εναλλακτικό" τρόπο που ο καθένας µπορεί να αντιληφθεί τον κόσµο και τ’ αντικείµενα. Μέσα από το παράδειγµα των ατόµων που ανήκουν στο φάσµα του Αυτισµού, την εσωστρέφεια τους και τον "ιδιαίτερο" τρόπο τους να αντιλαµβάνονται το περιβάλλον ο συγγραφέας έρχεται να καταδείξει την ανάγκη να στρέψουµε το βλέµµα µας στο διπλανό µας. Να θυµηθούµε και να ξαναεπενδύσουµε στην "θεραπευτική" κοινωνικότητα. Να ανακαλύψουµε την απόλαυση και την απροσδόκητη χαρά που κρύβεται στην "αγκαλιά" ενός διπλανού µας.