Πρόκειται για μια πρωτότυπη έκδοση του Julian Stallabrass που συγκεντρώνει και ανθολογεί σειρά δοκιμίων για τη φωτογραφία, υλοποιώντας με αυτόν τον τρόπο την ιδέα και την πρωτοβουλία του Ηρακλή Παπαϊωάννου και του University Studio Press για ένα έργο ιδιαίτερο. Μέσα από τα δοκίμια της έκδοσης ο συγγραφέας πραγματεύεται τη φωτογραφία ως μέσο και ως πράξη αναδεικνύοντας τον ενεργό ρόλο του καλλιτέχνη. Το πρώτο δοκίμιο εκθέτει διεξοδικά το έργο του Sebastiao Salgado και της φωτογραφίας ντοκουμέντο, το δεύτερο αναλύει την εξέλιξη της φωτογραφίας δρόμου στο Παρίσι, την ακμή αλλά και τη σταδιακή υποχώρησή της στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Στη συνέχεια ο συγγραφέας αναλύει την είσοδο της σύγχρονης φωτογραφίας στον μουσειακό στίβο, μέσα από το παράδειγμα του Jeff Wall και αντικρούει τη φαινομενική ουδετερότητα της δημοφιλούς "ανέκφραστης" φωτογραφίας πορτραίτου, χρησιμοποιώντας ως βάση το έργο της Rineke Dijkstra και συσχετίζοντάς το με εκείνο της Diane Arbus και του Richard Avedon. Το έργο της Lisa Barnard χρησιμεύει ως αιχμηρό παράδειγμα για τον ρόλο της εικονοληψίας των drones και των νέων τεχνολογιών στη σύγχρονη πολεμική επιχείρηση, ενώ η διασκευή των Oliver Chanarin και David Broomberg στο Αλφαβητάρι του Πολέμου, το ιστορικό, αντιπολεμικό βιβλίο του Μπέρτολτ Μπρεχτ για τον εθνικοσοσιαλισμό, γίνεται αφορμή για να σχολιαστεί το αν και πότε η τέχνη πραγματεύεται την πολιτική με τρόπο ουσιώδη ή μη. Το τελευταίο δοκίμιο είναι ένα αδημοσίευτο κείμενο και αφορά τις φωτογραφίες του Richard Mosse από τις εμπόλεμες ζώνες του εμφυλίου στο Κογκό οι οποίες δίνουν το έναυσμα για να συζητηθεί το πώς η σύγχρονη τέχνη μπορεί να στηλιτεύει επιδερμικά και να αφοπλίζει ουσιαστικά, με αιχμή τη θεαματική αισθητικοποίηση.