"Και τώρα, υποκριτικέ αναγνώστη, θα απαντήσω στις ερωτήσεις που απ' όταν ξεκίνησες να διαβάζεις αυτό το βιβλίο σε κατατρώνε, τις οποίες ήθελες να μου κάνεις κατά τη διάρκεια της μακράς εξιστόρησης αυτής της αμαρτωλής ζωής. "Μην κουνάς το κεφάλι, μη σηκώνεις το δάχτυλο, εκλεπτυσμένε αναγνώστη υποκριτή· δεν γίνεται να με ξεγελάσεις. Γνωρίζω πόσο ποταπή και ανάξια είναι η ψυχή σου όπως γνωρίζω πόσο ποταπή και ανάξια είναι κι η δική μου. Αυτό εδώ είναι ένα μαγικό tete-a-tete, το οποίο είναι μοναδικό και δεν θα το ξαναζήσεις στη ζωή σου· συνεπώς προτείνω να αφήσουμε ολοκληρωτικά στην άκρη τα γνωστά μασκαρέματα και να είμαστε ειλικρινείς: με οργή αναρωτιόσουν και ρωτούσες, εκλεπτυσμένε υποκριτικέ αναγνώστη, για ποιο λόγο αναγκάστηκες να διαβάσεις την εξιστόρηση μιας αμαρτωλής ζωής· όντας ένας εξαίσιος υποκριτής, αναρωτήθηκες αμέτρητες φορές ποιος μπορεί να είναι ο λόγος για τον οποίο ένας άνθρωπος φανερώνει την ασημαντότητά του δημοσίως εκτός και αν, πράγματι, είχε σκοπό να μας δείξει τον τρόπο της ανέλιξής του, πατώντας λες πάνω στον ίδιο του τον νεκρό εαυτό για να προχωρήσει..."