Το Σοβιετικό (σταλινικό) Θερμιδώρ της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, τηρουμένων των αναλογιών αντίστοιχο με το Ναπολεόντιο της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, ακολουθεί ανάλογη πορεία, αλλά με διαφορετικά αποτελέσματα. Παρά το Θερμιδώρ, το αστικό καθεστώς εγκαθιδρύεται και εδραιώνεται, ενώ το σοβιετικό καταστρέφεται απ’ αυτό. Συντελούντων των δυσμενών συνθηκών και των ελλιπών προϋποθέσεων στην πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού από το πρώτο εργατικό κράτος, η γραφειοκρατία ανυψώνεται πάνω από την κοινωνία, σχηματίζεται σε προνομιούχο στρώμα με συμφέροντα τελείως αντίθετα από αυτά των εργαζομένων και του σοσιαλισμού και ως καρκίνωμα αυτού του κράτους συντελεί στον εκφυλισμό της ΚΔ και των ΚΚ και τελικά στη διάλυσή της, σε ιστορικές ήττες του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και στην επιβίωση του καπιταλισμού μετά τον 2ο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, καταλήγοντας στο τέλος στη διάλυση της ΕΣΣΔ και των άλλων κρατών της διευθυνόμενης οικονομίας, με την παλινόρθωση του πιο άγριου καπιταλισμού σ’ αυτές τις χώρες. Όπως αποδείχνεται στο βιβλίο, ο Λένιν και ο Τρότσκι υπήρξαν από την αρχή οι πιο αμείλικτοι πολέμιοι και εχθροί του Θερμιδώρ, που είχαν διαισθανθεί έγκαιρα τον ερχομό του.