Η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, παρά τη μεγάλη πολιτική και θεσμική της σημασία, δεν έχει μελετηθεί στη χώρα μας. Το ερευνητικό αυτό κενό έρχεται να καλύψει το ανά χείρας βιβλίο, καταγράφοντας και αναλύοντας το θεσμικό πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργεί η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, όπως αυτό διαμορφώνεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής αλλά και τον τρόπο που αυτό εφαρμόσθηκε στην πολιτική πρακτική της περιόδου 1975-2015. Η μελέτη εντοπίζει τα ελλείμματα που παρουσιάζει ο θεσμός στη χώρα μας και διατυπώνει ενδιαφέρουσες προτάσεις ισορροπώντας επιδέξια σε δύο επίπεδα. Πρώτον, διακρίνει μεταξύ των ελλειμμάτων που οφείλονται σε θεσμικές αστοχίες και θα μπορούσαν να αρθούν με κανονιστικές βελτιώσεις και εκείνων που προκαλούνται από στρεβλές πολιτικές νοοτροπίες και πρακτικές και δεν αντιμετωπίζονται με νομικές παρεμβάσεις. Δεύτερον, αναζητεί τη χρυσή τομή μεταξύ της ανάγκης διεύρυνσης των δυνατοτήτων της αντιπολίτευσης να επιτελέσει το έργο της και της διασφάλισης ότι δεν θα παρακωλύεται η ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Το βιβλίο, που αποτελεί μια γόνιμη σύνθεση των προσεγγίσεων του συνταγματικού / κοινοβουλευτικού δικαίου, της πολιτικής επιστήμης και της πολιτικής ιστορίας είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όποιον επιθυμεί να μελετήσει τον θεσμό της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, που αποτελεί, όπως αποδεικνύει η συγγραφέας, καίριο πολιτικό θεσμό στο πλαίσιο του περιορισμένου συστήματος ελέγχων και ισορροπιών που υφίσταται στο ελληνικό κοινοβουλευτικό σύστημα.