Ένας ολοκληρωμένος συλλογικός τόμος για τις διαφορετικές οπτικές θεω­ρήσεις της αναπηρίας που αναδύονται από τον νεοσύστατο κλάδο των Σπουδών στην Αναπηρία. Η πολυπλοκότητα προσδιορισμού της έν­νοιας οδήγησε στην ανάπτυξη ενός θεωρητικού διαλόγου, στο πλαίσιο των Σπουδών στην Αναπηρία, ο οποίος χαρακτηρίζεται από πολυφωνία αλλά και από μια ενοποιητική αρχή της απόρριψης του ιατρικού μοντέλου ως βάση κατανόησης της βλάβης και της αναπηρίας. Η θεωρητικοποίηση της αναπηρίας κινείται σε διαφορετικούς άξονες μέσω ποικίλων ερμηνευτικών προσεγγίσεων, που άλλοτε εστιάζουν στην πολιτική των δομών και στην πολιτική της ταυτότητας, και άλλοτε κινούνται στην κατεύθυνση των βιολογικών, κοινωνικών και βιοκοινωνικών προσεγγίσεων της βλάβης. Οι Σπουδές στην Αναπηρία αποτελούν ένα αναδυόμενο πεδίο που εδράζεται στις κοινωνικές και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η πολυεπιστημονικότητα του πεδίου παράγει γλωσσικό πλουραλισμό και διατηρεί ζωντανό τον διάλογο αναφορικά με τη νοηματοδότηση της αναπηρίας. Ο θεωρητικός και εννοιολογικός προσανατολισμός αυτών των κλάδων σε συνεργασία με τον λόγο του αναπηρικού ακτιβισμού διαμορφώνουν ένα πλαίσιο κριτικής θεώρησης των επίμονων θεμάτων που αφορούν την αναπηρία. Το βιβλίο απευθύνεται στο ακαδημαϊκό κοινό, σε αναπηρικές οργανώσεις αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται να διαμορφώσουν πολιτικές σχετικές με την αναπηρία.