Οι πολιτικές που επιχειρούν να συνδέσουν την εκπαίδευση και την κατάρτιση με την οικονομία και την απασχόληση αποτελούν διαχρονικά βήματα αντικείμενο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ανάλυσης. Σήμερα όμως συμβαίνει κάτι περισσότερο: βρίσκονται οι ίδιες σε ένα κρίσιμο σημείο. Ενδιαφέρουσες και μακροπρόθεσμα σημαντικές μεταβάσεις και αλλαγές συντελούνται. Οι παράγοντες που επηρεάζουν το χαρακτήρα αυτών των πολιτικών μεταβάλλονται στη χώρα μας όπως άλλωστε και σε όλο τον κόσμο. Νέα δεδομένα διαμορφώνονται δίπλα στις παλιές πραγματικότητες, καινούργιες δυσκολίες επιβαρύνουν τις διαχρονικά διαμορφωμένες παθογένειες, αλλαγές κυοφορούνται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Η οικονομική δυσπραγία και αστάθεια επιμένουν, η κοινωνική κατάσταση επιδεινώνεται, οι γεωπολιτικές αναστατώσεις αυξάνονται και μαζί με αυτές διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται σε δραματικά υψηλό επίπεδο, οι μορφές και σχέσεις εργασίας αναζητώντας "ευελιξία" θυσιάζουν κάθε σταθερότητα και προστατευτική συνθήκη, οι αμοιβές για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των αυτοαπασχολουμένων δεν επαρκούν για μια αξιοπρεπή διαβίωση, ο ψηφιακός μετασχηματισμός του κόσμου μας επιταχύνεται επιδεινώνοντας τις ήδη αυξημένες ανισότητες, ο χάρτης των επαγγελμάτων και τα περιεχόμενα της εργασίας αλλάζουν. Μαζί με αυτά μεταβάλλονται οι ζητούμενες από την αγορά εργασίας γνώσεις και δεξιότητες, στοιχείο που προκαλεί κλυδωνισμούς στη σχέση εκπαίδευσης και παραγωγικού συστήματος, επομένως συνιστά πρόκληση για αλλαγές στις μορφές και στα περιεχόμενα της εκπαίδευσης. Μέσα σε αυτή την ευμετάβλητη και συχνά ταραχώδη εποχή είναι ανάγκη να αναδειχθεί μια εύστοχη και κατά το δυνατόν ολοκληρωμένη ερμηνεία των βασικών τάσεων που διαμορφώνονται στο χώρο της εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης και της δια βίου μάθησης.