Έπειτα από πολλά χρόνια αιματηρής δράσης στο πεζοδρόμιο, η ηγεσία και στελέχη της Χρυσής Αυγής βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατηγορία της διεύθυνσης και της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση. Δεν χρειάστηκε ούτε ειδική νομοθεσία ούτε πολιτική παρέμβαση. Αρκούσε η απόφαση της πολιτείας να επιτρέψει την εφαρμογή του Ποινικού Κώδικα και τη συσχέτιση των δεκάδων δικογραφιών που αναφέρονταν στη δράση των Ταγμάτων Εφόδου. Οι εκπρόσωποι της ναζιστικής οργάνωσης μιλούν για "σκευωρία", για "πολιτική δίωξη" και αρνούνται κάθε σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό, ενώ διαψεύδουν και τη σχέση της με όσα μέλη της συλλαμβάνονται να διαπράττουν κακουργήματα και πλημμελήματα. Έτοιμοι να της συμπαρασταθούν είναι οι συνήθεις καιροσκόποι, εκείνοι που θεωρούν ότι μπορεί να βγάλουν πολιτικό κέρδος αν κλείσουν τα μάτια στον ρατσισμό, τη βία και το έγκλημα. Μόνο που τα στοιχεία εις βάρος της οργάνωσης είναι συντριπτικά. Και κανείς δεν μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι "δεν γνώριζε". Το μικρό αυτό βιβλιαράκι εξετάζει τους λόγους για τους οποίους καθυστέρησε τόσο πολύ η δικαιοσύνη να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, τη δράση της οργάνωσης μετά τις εκλογές του 2012 στη Βουλή και το πεζοδρόμιο, καθώς και την υπερασπιστική της γραμμή μετά την άσκηση των διώξεων.