Για την υπόθεση του εκτοπισμού των Εβραίων από τα "απελευθερωθέντα εδάφη" ξέρω αρκετά, αφού ήμουν ένας από τους πρώτους, που, μαζί με τον Επίτροπο, ανέλαβα την Επιτροπή Εβραϊκών Υποθέσεων, αμέσως μετά τις 9/9/1944. Εγώ, προσωπικά, ασχολήθηκα με την τακτοποίηση και την έρευνα όλων εκείνων των στοιχείων που μαρτυρούν για την εγκληματική δραστηριότητα της Επιτροπής. Ασχολήθηκα και με το ζήτημα των εκτοπισμών των Εβραίων στην Πολωνία. Για το θέμα αυτό δημοσίευσα και ένα σύγγραμμα, το οποίο πιστεύω ότι το σεβαστό δικαστήριο διαθέτει και στο οποίο κατατίθενται όλα τα σχετικά ντοκουμέντα. Ασχολήθηκα με την έρευνα αυτή, γιατί μας παρείχε ντοκουμέντα μιας δραστηριότητας που έχει σημαδέψει αρνητικά τον βουλγαρικό λαό. Στο εξωτερικό, ίσως και εδώ, υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι ο βουλγαρικός λαός στο σύνολό του ήθελε να απαλλαγεί από τους Εβραίους. Αναζητώντας στοιχεία αν η άποψη αυτή αληθεύει ή όχι, διαπίστωσα πως ο βουλγαρικός λαός στο σύνολό του δεν υποστήριξε τον εκτοπισμό. Ανακάλυψα π.χ. για το Κιουστεντίλ στοιχεία που μαρτυρούν ολοφάνερα ότι ο πληθυσμός εκεί αντιστάθηκε στον εκτοπισμό και ότι υπήρξε μία ομάδα επιφανών συμπολιτών μας που εμπόδισε τον εκτοπισμό των Βούλγαρων Εβραίων από τη Βουλγαρία. Η μοίρα όμως των Εβραίων από τη "Μακεδονία", το "Μπελομόριε" και το Πίροτ δεν μπόρεσε ν' αλλάξει...".