Εκτιμάται, ότι ο πολιτικός χάρτης των Βαλκανίων θα διαμορφωθεί εκ νέου και τα γεωπολιτικά συμφέροντα θα οδηγήσουν σε ενδο-βαλκανικές συμμαχίες. Η ενισχυμένη ισλαμική παρουσία στην περιοχή θεωρείται βέβαιη, κυρίως λόγω των εισερχομένων μεταναστευτικών ροών, που προβλέπεται να απασχολούν την Ευρώπη για πολλές δεκαετίες. Ιδιαίτερο λόγο ανησυχίας έχουν τα Βαλκάνια στο σύνολο τους και κάθε μια βαλκανική χώρα ξεχωριστά εξ αιτίας του δημογραφικού προβλήματος σε συνδυασμό με το brain drain, που δυσκολεύει ιδιαίτερα τις αναπτυξιακές προσπάθειες. Ως εκ τούτου, λόγω γεωγραφίας, πληθυσμιακών και οικονομικών δεδομένων και της ευρύτερης συμβατότητας των χαρακτηριστικών της Ελλάδος με αυτά της Σερβίας, η ασφάλεια των αυριανών Βαλκανίων εκτιμάται, ότι θα στηρίζεται στον ελληνο-σερβικό άξονα. Θεωρούμε, ότι οι σχέσεις Ελλάδος-Σερβίας οφείλουν να αναπτύσσονται λαμβάνοντας υπόψη και τις αναμενόμενες εξελίξεις στα Βαλκάνια μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία. Βασικό βήμα προς την θεμελίωση ενός μακροπρόθεσμου κοινού ελληνο-σερβικού βηματισμού αποτελεί όχι μόνο ο θεσμικός συντονισμός της εξωτερικής πολιτικής των δύο φίλων χωρών, αλλά η δημιουργία ενός ευρύτερου πλέγματος θεσμικών λειτουργικών δομών, ώστε με βάση το υφιστάμενο ιστορικό κεφάλαιο οι σημερινές επιδιώξεις να καταστούν πραγματικότητα. Οι επιθυμητές διμερείς ελληνο-σερβικές σχέσεις οφείλουν να αποτελέσουν τη βάση, πάνω στην οποία θα πρέπει να οικοδομηθεί μια ευρύτερη πολυμερής ενδοβαλκανική συνεργασία και αλληλεγγύη προς το κοινό συμφέρον ολόκληρης της Βαλκανικής με λειτουργικούς βαλκανικούς θεσμούς πέραν αυτών που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, θεσμική συνεργασία για αντιμετώπιση της επενδυτικής άπνοιας, της στασιμότητας της παραγωγής, της μαζικής ανεργίας, της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, της δυσκολίας συλλογής των φόρων, της παράνομης μετανάστευσης, της κάθε είδους γραφειοκρατίας. Επίσης, θα απαιτηθεί συνεργασία για την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια, τις λειτουργικές συνδυασμένες μεταφορές, την απεξάρτηση από τους δανειστές και άλλα πολλά, ακόμη και για την κοινή άμυνα. Μια τέτοια συνεργασία μπορεί να αποτελέσει έναν αποτελεσματικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης, ώστε ολόκληρη η περιοχή να πλησιάσει γρηγορότερα το επίπεδο της Δυτικής Ευρώπης.