Η πρώην Βόρεια Ροδεσία αποτέλεσε τόπο μετανάστευσης για τους Έλληνες ήδη από το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Αρχικά για κάποιους που ήδη βρίσκονταν σε γειτονικές χώρες όπως η Νότια Ροδεσία και η Ν. Αφρική, και αργότερα για αρκετούς συμπατριώτες μας από την Ελλάδα, κυρίως από το νησί της Λέσβου, αλλά και Έλληνες που εγκατέλειψαν την Τανζανία μετά το 1967. Η μετανάστευση των Ελλήνων οφείλεται στις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο και στις συνέπειες της στρατηγικής των ευρωπαϊκών αποικιακών δυνάμεων στην Αφρική. Οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην τότε Βόρεια Ροδεσία, εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις συνθήκες και έγιναν οι πρωταγωνιστές της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Η παρουσία των Ελλήνων υπήρξε ιδιαίτερα έντονη, με δράση σε κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Η μελέτη, η οποία για πρώτη φορά παρουσιάζει τη δράση της ελληνικής παροικίας της Ζάμπιας, βασίστηκε σε αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις από τα μέλη της παροικίας, καθώς και από άτομα που έχουν πια επαναπατριστεί.