Στο βιβλίο αυτό μελετάται το έργο του Ν. Καζαντζάκη σε επιλεγμένους άξονες. Αναδεικνύονται το τι και το πώς της γραφής του. Νους και ψυχή στο έργο του Καζαντζάκη διαπλέκονται, οι εμπειρίες αντλούνται από την Ελλάδα ή από την οικουμένη και μερικές ελληνοποιούνται. Ο δημιουργός ανάγει το εμπειρικό στο πνευματικό και στην αίσθηση του συνόλου. Δεν είναι τυχαίο ότι δημιούργησε ένα είδος φιλοσοφίας των ταξιδιών – ήταν φανατικός ταξιδευτής – που κατασταλάζουν στη μνήμη, με τάση εξιδανίκευσης της κάθε πραγματικότητας, εναρμονίζοντας το ταξίδι και τη λογοτεχνία. Ο Ν. Καζαντζάκης, ένας τόσο ευφυής άνθρωπος, άριστος χειριστής της ελληνικής γλώσσας, υλοποιεί σύζευξη κοσμοθεωριών, διαπλέκει την ελληνικότητα με τη διαχρονική παράδοση και σκιαγραφεί ένα ιδιότυπο εικονοστάσι προσώπων, σε γλώσσα δημοτική και ύφος καθημερινής ομιλίας, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες της γλώσσας, ενώ με ιδέες και λέξεις πλαταίνει τον κόσμο του πέρα από την Κρήτη. Το έργο του ξεκινάει από την Ελλάδα και αγκαλιάζει την οικουμένη, ξεκινάει από τους Κρητικούς και συνομιλεί με τον κάθε άνθρωπο, θαυμάζει τον Οδυσσέα – τον έχει πρότυπό του – και συνομιλεί ισότιμα με το έργο πολλών ανθρώπων, με τους θρύλους και τις παραδόσεις κάθε λαού.