Ο Γιάννης Ρίτσος είναι ο ποιητής που ζωντάνεψε το μύθο της Ρωμιοσύνης, ένας σπουδαίος δημιουργός που καλεί την ψυχή και τις αισθήσεις μας να συμφιλιωθούν με την παφλάζουσα ποίηση του και να κατανοήσουν το μεγαλείο του. Παρά την πολιτική ιδεολογία του, παραμένει ένας ουσιαστικά ορθόδοξος ποιητής καθώς με τον συμβολισμό του προσπαθεί να εκφράσει μυστήρια τα οποία ο ανθρώπινος νους δύσκολα κατανοεί. Αν και κατηγορήθηκε από διάφορους γραμματολόγους για υπερβολική χρήση ελληνοχριστιανισμού και πανθεϊσμού, θα αποδείξουμε ότι η αγάπη του για τον Θεό είναι μια ωδή στη Δημιουργία. Μέσα από την παράλληλη σύγκριση των φιλολογικών και θεολογικών κειμένων θα φανερώσουμε το ορθόδοξο στοιχείο στην ποίηση του και την αγάπη του για τον Χριστό. Ο Γιάννης Ρίτσος κατορθώνει, όπως ο ίδιος αναφέρει σε ένα γράμμα του προς τον Peter Bien, να παραμείνει πιστός στις αρχές του, δηλαδή να αναδείξει όχι απλώς «τι λέει», αλλά «τι είναι» το ποίημα. Άλλωστε, αυτή είναι και μια πτυχή της λογοτεχνίας, η αποκαλυπτική διάστασή της. O Ρίτσος αφομοιώνει τον πολιτισμό μας αρχαίο, βυζαντινό, λαϊκό και σύγχρονο και τον εντάσσει στο έργο του ως διαχρονικές αξίες της ζωής. Ο ποιητικός του λόγος εμπεριέχει αξίες και βιώματα με πανανθρώπινη εμβέλεια και συγκινεί κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από φύλο, φυλή και εθνικότητα. Θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ποίησής του στάθηκε η στράτευση της στην υπηρεσία του ανθρωπισμού, της αγάπης και της ελληνικότητας. Ο Ρίτσος είναι και στρατευμένος και υπαρξιακός, βαθιά λυρικός. Είναι ο ποιητής που διατύπωσε λόγο με παρρησία για την Επανάσταση, για τις περιπέτειες του κοινωνικού οράματος, για τον έρωτα και το κάλλος της ζωής με μια εκπληκτική καθολικότητα. Γι’ αυτό η ποίηση του θα θαυματουργεί στο νου και τις ψυχές των ανθρώπων.