Λένε κάποιοι άγνωστοι ταξιδιώτες του χρώματος και της νύχτας, πως η πιο έντονη και φωτεινή στιγμή του φεγγαριού που δίνει τρανή ενσυναίσθηση στους ανθρώπους, είναι η ώρα εκείνη που η Δύση συναντά την Ανατολή. Και τότε υπάρχει ένα παράθυρο στο χρόνο που αφήνει εκτεθειμένους τους ανθρώπους στο συναίσθημα, στα λάθη και στην υπέρτατη συνειδητοποίηση ότι μπορούν αν θέλουν να αγγίξουν εκείνο το οριακό σημείο αντίληψης, εάν πουν ευχαριστώ και σε αγαπώ στον άνθρωπο που έδειξαν τον αληθινό εαυτό τους. Τότε μπορούν να γευθούν τα μυστικά όλου του κόσμου, να αποκαλυφθεί η αλήθεια στη συνείδηση τους και τότε, για εκείνο το μαγικό δευτερόλεπτο, που το κόκκινο της ψυχής συναντά το μαύρο του σύμπαντος, εκείνοι είναι λεύτεροι, να ζήσουν και να αγαπηθούν αληθινά.