Όπως έχει υποστηριχθεί, η ποίηση του Β. Κ. Παππά έχει ως επίκεντρο τη θρησκευτική παράδοση της ορθόδοξης πίστης και την πατρίδα, χωρίς να λείπουν και αναφορές στον αρχαιοελληνικό κόσμο ή στοιχεία νεωτερικού τύπου. Η υφή του ποιητικού λόγου του είναι βιωματική, λακωνική, με παραπομπές «στην Πυθαγόρεια φιλοσοφία», αλλά και μοντερνιστικές αναφορές (π.χ. στον Μπρεχτ), λόγος που συχνά κρύβει μέσα του έναν «κυνισμό», ο οποίος είναι η σπαρακτική αποτύπωση ενός μεγάλου ψυχικού πόνου.