"Ο Φάνης πήρε από τον πάγκο το ψάθινο καπέλο του και βγήκε απ' το μαγαζί. Χωρίς να ρίξει γύρω του ούτε ένα βλέμμα, έβαλε στο κεφάλι την ψάθα και πήρε το δρόμο για το χωριό του, ένα μικρό ψαροχώρι λίγο έξω απ' το λιμάνι της Λευκάδας. Η Ανθή τον κοίταζε που απομακρυνόταν στο σκονισμένο χωματόδρομο, κάτω απ' το λιοπύρι, γεροδεμένος και με σβέλτο βήμα, κι ένιωσε ότι ο έρωτας την είχε αρπάξει και την πήγαινε όπου ήθελε..."