Τὸ κείμενο τοῦ Πλάτωνος Ροδοκανάκη παρουσιάζεται στὴν παροῦσα ἔκδοση, ὅπως αὐτὸ δημοσιεύτηκε σὲ συνέχειες στὴν ἐφημερίδα Ἐμπρός. Διατηρήθηκαν οἱ διπλοτυπίες, ὅπως καὶ οἱ πολυτυπίες τῶν λέξεων, ἀκόμα καὶ στὰ κύρια ὀνόματα, καθὼς καὶ οἱ σταθερὰ ἐπαναλαμβανόμενες ἀνορθογραφίες. Ὑστερα ἀπὸ ἔρευνα καὶ σύγκριση μὲ ἄλλα κείμενα τοῦ συγγραφέα δημοσιευμένα στὸν Τύπο περίπου τὴν ἴδια περίοδο, παρατηρήθηκε ὅτι ἡ διπλοτυπία ἢ πολυτυπία λέξεων ἀποτελοῦν πρακτικὴ τοῦ συγγραφέα, ἀλλὰ καὶ στοιχεῖο τῆς δημοσιογραφικῆς γλώσσας τῆς ἐποχῆς του. Ἄλλωστε, διατηρώντας τὴν ὀρθογραφία καὶ τὴ σύνταξη, ἀναδεικνύεται ἡ ἰδιοσυστασία τῆς γραφῆς τοῦ Πλάτωνος Ροδοκανάκη, ἡ ὁποία ὑπόκειται συγχρόνως καὶ στὶς ἐπιταγὲς τοῦ μέσου ποὺ τὴν παρουσιάζει στὸ εὐρὺ ἀναγνωστικὸ κοινό. Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι καθὼς τὸ κείμενο δημοσιεύεται σὲ συνέχειες σὲ ἐφημερίδα κάποιες φορὲς εἶναι μὴ ἀναγνώσιμο, κυρίως λόγω κάποιου προβλήματος ποὺ παρουσιάζεται κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐκτύπωσης. Σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις μπαίνουν μόνο γωνιώδεις ἀγκύλες. Ὁ Πλάτων Ροδοκανάκης ἔχοντας ὠς κύριες πηγὲς γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ ἔργου του τὴ Χρονογραφία τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ, ὅπως καὶ τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀναφέρει ὁ Κ. Ν. Σάθας στὴν εἰσαγωγὴ ποὺ προηγεῖται τοῦ κειμένου τῆς Χρονογραφίας τοῦ βυζαντινοῦ ἱστορικοῦ, συνθέτει ἕνα ἰδιάζον κείμενο, ἔνα παλίμψηστο, ὅπου πέραν τῆς κύριας ἀφήγησης στὴν ὁποία δεσπόζουσα θέση ἔχει ὁ παραθεματικὸς λόγος, ἐμφανίζονται ἐκτενεῖς παρεκβάσεις, ἀναχρονίες, ἀλλὰ καὶ εἰκονοποιητικὲς περιγραφὲς ποὺ ἔχουν ἰδιαίτερη λειτουργικὴ βαρύτητα στὴν ἀφηγηματικὴ ὀργάνωση τοῦ λόγου, ἐνῶ συγχρόνως συγκροτοῦν τὴ δομὴ ἑνὸς ἐξαιρετικὰ σύνθετου καὶ πολυσχιδοῦς κειμένου.