Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται η θέση της γυναίκας σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο με τη μορφή ιστορικής αναδρομής. Μέσω αυτής αντιλαμβανόμαστε τις αλλαγές στη θέση της με το πέρασμα των αιώνων. Πιο συγκεκριμένα, τη μετάβαση από την υποδούλωσή της στον άντρα και στην κοινωνία, στην «απελευθέρωσή» της. Για τις γυναίκες γράφτηκαν ύμνοι συγκινητικοί, αλλά και στίχοι προσβλητικοί και βλάσφημοι. Υπήρξαν περίοδοι δόξας, αλλά και φαινόμενα καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Είναι αλήθεια ότι, καθώς οι πολιτισμοί διαφέρουν μεταξύ τους, διαφέρουν και οι ρόλοι που αναθέτουν στο ένα ή το άλλο φύλο καθώς και οι διάφορες εργασίες, κάποιες από τις οποίες μπορεί σε μια κοινωνία να θεωρούνται αντρικές, ενώ σε άλλη γυναικείες. Κανείς δεν μπορεί να λησμονήσει ότι στην Ιστορία αναφέρονται σημαντικές γυναικείες μορφές, όπως η Ασπασία, η Κλεοπάτρα, η Σαπφώ, η Υπατία, αλλά και η Κιουρί, η Κάλλας, η Μερκούρη, η Παξινού, η Καραγιάννη… «Αλλά πώς να βασιστούμε στις γυναίκες για να φερθούμε με λογική ή για να ανδραγαθήσουμε... περιορισμένες όπως είμαστε μέσα στα φτιασίδια μας, μέσα στα κίτρινα κροκάτα φορέματά μας, στην περιποίηση της ομορφιάς μας, στους χιτώνες μας, στα σανδάλια μας;» (Αριστοφάνους Λυσιστράτη)