Κάθε τόπος έχει την δική του ιστορία την δύσκολη περίοδο της Γερμανικής κατοχής, καθώς οι Γερμανοί ήσαν σκληροί κατακτητές και η ανθρώπινη ζωή των κατακτημένων γι΄ αυτούς είχε μικρή σημασία, ιδιαίτερα εάν για οποιονδήποτε λόγο αφαιρούνταν γερμανική ζωή. Τότε η εκδίκηση ήταν ιδιαίτερα σκληρή και ο τόπος και ο λαός «πλήρωνε» με πολλαπλάσιο και εκδικητικό τρόπο την πράξη του….. Στον δικό μου τόπο, την Κασσάνδρα, οι Γερμανοί κατά την τελευταία περίοδο της παρουσίας τους, είχαν αφαιρέσει πολλές ζωές Κασσανδρινών, χωρίς ιστορικά να έχει καταγραφεί το γεγονός, ούτε από την πλευρά των Γερμανών, αλλά ούτε και από την δική μας πλευρά….. Κάθε οικογένεια που έχασε τους δικούς της ανθρώπους αυτήν την περίοδο της κόλασης, έχει και την δική της προσωπική ιστορία, για τον τρόπο που βίωσε τα γεγονότα. Πολύ αίμα κύλησε, πολλές μάνες έκλαψαν βουβά για πολλά χρόνια, γιατί δεν υπήρχε τάφος ν΄ ανάψουν ένα κερί στην μνήμη τους. Ο πόνος και η θλίψη για τον θάνατο τόσων παλληκαριών σημάδεψε την ζωή τους και κύλησε στον χρόνο με βουβό και άλαλο τρόπο. Πέρασαν πολλά χρόνια και ακόμη και σήμερα ο τόπος δεν τιμά με τον πρέποντα τρόπο αυτά τα παλληκάρια που έδωσαν την ζωή τους…..