Στην ιστορία των βαλκανικών λαών ο 19ος αιώνας κατέχει δεσπόζουσα θέση. Είναι η εποχή κατά την οποία οι βαλκανικοί λαοί κινητοποιούν ολόκληρη την Ευρώπη με εθνικοαπελευθερτωτικούς αγώνες και εξεγέρσεις. Αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης (1821-1828). Η τεράστια σημασία της ελληνικής επανάστασης δεν εξαντλείται μόνο στο γεγονός ότι ο ελληνικός λαός διεξήγαγε επί πολλά χρόνια σκληρό αγώνα εναντίον ενός υπέρτερου εχθρού, αλλά καθορίζεται και από το γεγονός ότι η σημαία της επανάστασης υψώθηκε όταν στην Ευρώπη κυριαρχούσε η αντίδραση, την οποία εξέφραζε και υποστήριζε η Ιερή Συμμαχία των ενωμένων μοναρχιών. Γι’ αυτό τον λόγο η ελληνική επανάσταση μετατρέπεται σε πόλο έλξης γύρω από τον οποίο συσπειρώνονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις.