Μία σχολική χρονιά αλλιώς, μία χρονιά διαφορετική με αφορμή έναν παράξενο ιό. Εμφανίστηκε απλά ένας αόρατος ιός, ο κύριος Κορονοϊός, δειλά – δειλά ήθελε τον κόσμο να γνωρίσει, σ’ ολόκληρη τη γη να ζήσει. Η ζωή μας, οι φίλοι μας, η δασκάλα, τα παιχνίδια στην αυλή, τα αστεία και οι όμορφες στιγμές μας, ξαφνικά, όλα χάθηκαν. Μάθαμε, λοιπόν, πως ήμασταν σε lockdown, ωχ συγγνώμη, καραντίνα. «Μείναμε σπίτι». Μακριά απ όλους, χωρίς αγκαλιές, παιχνίδι και χαρούμενες φωνούλες να πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα, ακόμη και οι τσακωμοί μάς έλειψαν. Έτσι τώρα το σχολείο μας ήταν ηλεκτρονικό. Τα μαθήματα γίνονταν από τον υπολογιστή.