Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από κρίση και ένταση σε παγκόσμιο, αλλά και τοπικό επίπεδο, το σχολείο καλείται να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο μέσα στην κοινωνία. Το γραφειοκρατικό μοντέλο που επικρατεί στην εκπαίδευση στη χώρα μας, δεν επιτρέπει μεγάλα περιθώρια καινοτομιών και αλλαγών από τις σχολικές μονάδες. Τα τελευταία χρόνια όλο και μεγαλύτερη γίνεται η απαίτηση για άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία, για εισαγωγή νέων προγραμμάτων και καινοτομιών σε συνεργασία με άλλους κοινωνικούς φορείς μέσα στο πλαίσιο της συστημικής αντίληψης. Με τη μελέτη των διεθνών τάσεων για το ρόλο των στελεχών της εκπαίδευσης στην σύγχρονη πραγματικότητα, την καταγραφή του ρόλου και των ικανοτήτων που θέλουμε να έχει ο διευθυντής στην ελληνική πραγματικότητα αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις των διευθυντών σχετικά με τις διαδικασίες και τα κριτήρια επιλογής, θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε ένα αξιόπιστο και δίκαιο σύστημα επιλογής που να επιλέγει τους ικανότερους από τους εκπαιδευτικούς και που θα έχει εφαρμογή για ένα ικανό χρονικό διάστημα.